گزارش فنی: مکان‌یابی عرصه‌های مناسب سامانه پخش سیلاب با استفاده از روش AHP و فناوری GIS، مطالعه موردی: منطقه نعیم‌آباد، استان فارس

پخش سیلاب یک روش موثر برای افزایش سطح آب‌­های زیرزمینی، برطرف کردن شرایط بحرانی آب­‌های زیرزمینی و مهار سیلاب نعیم‌آباد فارس به‌شمار می‌­آید. مهمترین مرحله در انجام موفقیت‌آمیز تغذیه مصنوعی، انتخاب محل­‌های تغذیه در منطقه مورد پژوهش می­‌باشد. در این پژوهش، از فناوری GIS و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده ­است. عوامل نه­‌گانه زمین، شیب، فاصله از جاده، ارتفاع، ضخامت آبرفت، فاصله از آبراهه، نفوذپذیری سطحی، کاربری اراضی و گسل در این پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­اند. هر لایه با استفاده از روش AHP اولویت­بندی شده و لایه­های مختلف تلفیق شده­اند. برای اولویت‌بندی عوامل نه‌­گانه از نرم‌افزار expect choices استفاده شده است. نتایج نشان داد که 3.6 درصد از منطقه نعیم‌آباد بر‌ اساس روش AHP و فناوری GIS برای اجرای پخش سیلاب مناسب می­باشد. در این پژوهش، عوامل هیدرولوژی با وزن 0.687 بیشترین تأثیر را در بین معیارهای اصلی برای تعیین پهنه­‌های مستعد پخش سیلاب را دارند و از میان زیرمعیارهای این معیار اصلی، نفوذپذیری سطحی با وزن 0.558 بیشترین تأثیر را دارند­، همچنین، زیرمعیار کاربری اراضی دارای وزن 0.701 بوده که بیشترین وزن در بین زیرمعیارها را داشته است و  کمترین وزن در بین زیر معیارها به فاصله از جاده با وزن 0.106 تعلق گرفت که نشان دهنده کمترین تأثیر در مکان­یابی مناطق مناسب برای پخش سیلاب می­باشد.